Net als Catharina van Siena , de andere vrouw die in 1970 met Teresa van Avila de kerklerares werd genoemd, leefde ook Teresa in turbulente tijden: vlak voor haar geboorte was de Nieuwe Wereld opengesteld voor verkenning, had de inquisitie invloed gehad op de kerk in Spanje, en de Reformatie begon twee jaar nadat ze in 1515 werd geboren in Ávila in wat nu bekend staat als Spanje.
Teresa werd geboren in een welgestelde familie, lang gevestigd in Spanje. Ongeveer 20 jaar voordat ze werd geboren, in 1485, onder Ferdinand en Isabella , bood het Tribunaal van de Inquisitie in Spanje gratie aan "conversos" - Joden die zich tot het christendom hadden bekeerd - als ze in het geheim Joodse praktijken hadden voortgezet. Teresa's grootvader van vaderskant en Teresa's vader waren onder degenen die bekenden en werden door de straten van Toledo geparadeerd als berouw.
Teresa was een van de tien kinderen in haar familie. Als kind was Teresa vroom en extravert - soms een mengeling die haar ouders niet aan konden. Toen ze zeven jaar oud was, verlieten zij en haar broer het huis om naar moslimgebied te reizen om daar te worden onthoofd. Ze werden tegengehouden door een oom.
Het klooster betreden
Teresa's vader stuurde haar op 16-jarige leeftijd naar het Augustijner klooster Sta. Maria de Gracia, toen haar moeder stierf. Ze keerde terug naar huis toen ze ziek werd, en bracht daar drie jaar door met herstellen. Toen Teresa besloot om als roeping het klooster in te gaan, weigerde haar vader aanvankelijk zijn toestemming.
In 1535 ging Teresa het karmelietenklooster in Ávila binnen, het klooster van de menswording. Ze legde haar geloften af in 1537 en nam de naam Teresa van Jezus aan. De karmelietenregel vereiste dat ze in een klooster moesten worden gehouden, maar veel kloosters handhaafden de regels niet strikt. Veel van de nonnen uit Teresa's tijd woonden buiten het klooster en volgden de regels nogal losjes als ze in het klooster waren. Een van de keren dat Teresa achterbleef, was om haar stervende vader te verzorgen.
De kloosters hervormen
Teresa begon visioenen te ervaren, waarin ze openbaringen ontving die haar vertelden haar religieuze orde te hervormen. Toen ze aan dit werk begon, was ze in de veertig.
In 1562 stichtte Teresa van Avila haar eigen klooster. Ze legde opnieuw de nadruk op gebed en armoede, grove in plaats van fijne materialen voor kleding, en het dragen van sandalen in plaats van schoenen. Teresa had de steun van haar biechtvader en anderen, maar de stad maakte bezwaar en beweerde dat ze het zich niet konden veroorloven een klooster te ondersteunen dat een strikte armoederegel oplegde.
Teresa had de hulp van haar zus en de echtgenoot van haar zus bij het vinden van een huis om haar nieuwe klooster te beginnen. Al snel werkte ze samen met St. Johannes van het Kruis en anderen om de hervorming door de hele Karmelieten tot stand te brengen.
Met de steun van het hoofd van haar orde begon ze andere kloosters op te richten die de regel van de orde strikt handhaafden. Maar ze ontmoette ook tegenstand. Op een gegeven moment probeerde haar oppositie binnen de Karmelieten haar naar de Nieuwe Wereld te verbannen. Uiteindelijk scheidden Teresa's kloosters zich af als de Ongeschoeide Karmelieten ("verkalkt" verwijzend naar het dragen van schoeisel).
Geschriften van Teresa van Avila
Teresa voltooide haar autobiografie in 1564, over haar leven tot 1562. De meeste van haar werken, waaronder haar autobiografie , werden geschreven op verzoek van de autoriteiten in haar opdracht, om aan te tonen dat ze haar hervormingswerk om heilige redenen deed. Ze werd regelmatig onderzocht door de inquisitie, deels omdat haar grootvader een jood was. Ze maakte bezwaar tegen deze opdrachten en wilde in plaats daarvan werken aan de praktische oprichting en het beheer van kloosters en het particuliere gebedswerk. Maar door die geschriften kennen we haar en haar theologische ideeën.
Ze schreef ook, gedurende vijf jaar, de Weg van Perfectie , misschien wel haar bekendste geschrift, en voltooide het in 1566. Daarin gaf ze richtlijnen voor het hervormen van kloosters. Haar basisregels vereisten liefde voor God en voor medechristenen, emotionele onthechting van menselijke relaties voor volledige focus op God, en christelijke nederigheid.
In 1580 voltooide ze nog een van haar belangrijkste geschriften, Castle Interior. Dit was een verklaring van de spirituele reis van het religieuze leven, gebruikmakend van de metafoor van een kasteel met veel kamers. Nogmaals, het boek werd veel gelezen door achterdochtige inquisiteurs - en deze brede verspreiding heeft er misschien toe bijgedragen dat haar geschriften een breder publiek bereikten.
In 1580 erkende paus Gregorius XIII formeel de ongeschoeide hervormingsorde die Teresa was begonnen.
In 1582 voltooide ze nog een boek met richtlijnen voor het religieuze leven binnen de nieuwe orde, Foundations . Terwijl ze in haar geschriften van plan was een pad naar verlossing uit te stippelen en te beschrijven, accepteerde Teresa dat individuen hun eigen pad zouden vinden.
Dood en erfenis
Teresa van Avila, ook bekend als Teresa van Jezus, stierf in Alba in oktober 1582 tijdens het bijwonen van een geboorte. De inquisitie had haar onderzoek naar haar gedachte voor mogelijke ketterij op het moment van haar dood nog niet voltooid.
Teresa van Avila werd in 1617 uitgeroepen tot "Patroon van Spanje" en werd in 1622 heilig verklaard, samen met Francis Xavier, Ignatius Loyola en Philip Neri. Ze werd in 1970 tot doctor in de kerk benoemd - een leer die wordt aanbevolen als geïnspireerd en in overeenstemming met de leer van de kerk.
